Robert F. Barkowski opisuje przyczyny, przebieg i wynik wojny toczonej z przerwami w latach 1002-1018 pomiędzy władcą Polski Bolesławem Chrobrym a królem niemieckim (od 1014 roku cesarzem) Henrykiem II. Jednym z jej powodów był konflikt o przynależność południowego Połabia, czyli Łużyc Górnych z Budziszynem, Łużyc Dolnych i Marchii Miśnieńskiej. Bolesław bronił się także przed wasalizacją ze strony zachodniego sąsiada, chcąc uniknąć zależności politycznej i kościelnej od Niemiec. Dzięki swym talentom organizacyjnym i wojskowym Piast zdołał odeprzeć najazdy Henryka i zrealizować cele polityczne, co potwierdził pokój budziszyński z 1018 roku. Był to wielki sukces młodego państwa polskiego.
check_circle
check_circle
