Ostateczne starcie tzw. wojny Dwóch Róż w Anglii, w którym poległ król Ryszard III z dynastii Yorków, a koronę przejął zwycięski pretendent do tronu Henryk Tudor jako Henryk VII.
Jak do tego doszło, pisze Jarosław Wojtczak:
„Kiedy prawe skrzydło Warwicka weszło do boju, dowodzący na tym odcinku lord Edmund Grey z Ruthyn niespodziewanie zdradził Henryka, każąc swoim ludziom złożyć broń i przepuścić wroga na tyły wojsk królewskich. Warwick polecił oszczędzać zwykłych żołnierzy i zabijać tylko szlachetnie urodzonych. Po zdradzie Greya bitwa trwała zaledwie pół godziny. Nie mogąc swobodnie manewrować w obrębie swoich umocnień, żołnierze króla uciekli z pola bitwy. Książę Buckingham i paru innych dowódców zginęli, próbując nie dopuścić nieprzyjaciela do namiotu króla. Razem z nimi na polu boju legło 300 ludzi Lancasterów, licząc z tymi, którzy utonęli podczas panicznej przeprawy przez Nene…”.