W tej książce Freud podejmuje nietypowy temat: dowcipów - i to nie jako formy rozrywki ale jako zjawiska psychicznego, które zdradza działanie nieświadomości. Autor analizuje, dlaczego śmiejemy się z dowcipów, jak one są konstruowane i co mają wspólnego z marzeniami sennymi czy objawami neurotycznymi. Freud po raz pierwszy łączy tu analizę kultury i języka z teorią nieświadomości, torując drogę późniejszym badaniom nad humorem, językiem i sztuką.