Ja, Orzeł. Z Kedywu do celi śmierci

Witalis Skorupka to jeden z najodważniejszych i najtwardszych żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego. Nie dali mu rady Niemcy, nie dali rady Sowieci i nie dali rady komuniści.
Jego wspomnienia czyta się jak powieść sensacyjną. Nie mogłem się oderwać.
Piotr Zychowicz

PŁK WITALIS SKORUPKA (UR. 1923)
Gdy wybucha druga wojna światowa, ma zaledwie 16 lat. Wstępuje do konspiracji na Podlasiu. Ma pseudonim „Orzeł”.
Trafia do elitarnego Kedywu Armii Krajowej. Często zagląda śmierci w oczy. Zabija szefa niemieckiej Policji Kryminalnej w Siedlcach. Bierze udział w wyzwalaniu miasta w ramach akcji „Burza”.

Po wkroczeniu Armii Czerwonej zatrzymany przez patrol NKWD ucieka, likwidując dwóch funkcjonariuszy sowieckiej bezpieki. W 1945 roku postrzelony wpada w ręce Urzędu Bezpieczeństwa. Dostaje karę śmierci, zamienioną na 10 lat więzienia.

Dziś ma 95 lat. W wywiadzie-rzece opowiada o tym, co przeżył, jak walczył i pracował dla Polski. To poruszające świadectwo Polaka, który mimo wielu dramatycznych chwil w życiu zachowuje wiarę w Boga, nieugięty patriotyzm, siłę charakteru, niespożytą energię i pogodę ducha.